still ill

Horror movie

Με τα κύματα που σκάνε αδιάκοπα στο ακρογιάλι μοιάζουν οι γενιές στη διάρκεια του χρόνου και εμείς,σαν απόγονοι του Ορφέα,γυρίζουμε συνέχεια πίσω και κοιτάζουμε αυτούς που έρχονται.Μέχρι να στρίψουμε ξανά το κεφάλι,το κύμα μάς έχει σκεπάσει.Πολλοί πνίγονται,κάποιοι αρπάζονται από τη σανίδα της ματαιοδοξίας και σώζονται ενώ άλλοι αποδεικνύονται ικανότατοι surfers.
Είναι αυτοί που δεν αναζητούν απλώς τον χαμένο χρόνο αλλά επιθυμούν διακαώς να τον ξαναζήσουν.
Χωρίς να θέλω να θίξω κάποιον,φαντάζουν σαν τους καταχανάδες της Hammer Films.Αιώνια καταραμένοι επιθυμούν να απομυζήσουν από τα θύματα τους τα νειάτα και την ομορφιά.Αυτά είναι που τους ξαναδίνουν ζωή,που απαλύνουν την καταδίκη του μοναχικού τους βίου.
Σε αντίθεση όμως με τους μονήρεις απέθαντους που συνήθως τους αντικρίζουμε σε καταθλιπτικά και ανήλιαγα μέρη,οι σύγχρονοι επίγονοί τους κυκλοφορούν εκεί που ευδοκιμεί η διάθεση για ζωή και η επιθυμία να κλείσουν πονηρά το μάτι σε ό,τι τους ματαιώνει.

posted by still ill @ 4:25 PM